Randki dla osób niepełnosprawnych. Portal randkowy

Ja uważam, że religia nie powinna tu stawać na przeszkodzie, ewentualnie cechy charakteru, mmh?

w sumie tak,ale jestem też tradycjonalistką i nawet jeśli jestem w związku raczej mówię nie.
Chyba, że to związek małżeński.
Wtedy powiem tak.

religia tutaj ma swoje znaczenie poniewaz w niektorych religiach niedopuszczalne jest to by zyc z druga osoba w zwiazku nieformalnym ze nie wsoomnne juz o tak intymnych tematach jak seks.inna wazna kwestia to kultura danego narodu>no ale jesli chodzi o religie to uwazam ze takie sprawy jak seks powinny byc tylko i wylacznie po slubie czyli bedac juz w zwiazku bardzo formalnym i powaznym.

Ja zawsze staram się mieć własne zdanie itd. dlatego mam trochę inne zdanie, w biblii nie ma słowa np. o celibacie ani, że uprawiać seks można jedynie po ślubie, przestroga jest tylko przed rozwiązłością i aby łączyć seks z uczuciami.

Jeśli mogli byście mieć jedno życzenie związane z seksem, w sensie wybrania kogo tylko chcecie, mogli byście zaszaleć na całego, kogo byście wybrali i dlaczego?

Ja wybrała bym Mariusza Pudzianowskiego, zwłaszcza teraz jak schudł choć dalej jest wspaniale zbudowany uważam, że on ma dobre serce i byłby delikatny.

Ja bym wybrała Davida Duchownego, jak szaleć to szaleć

Seks nie jest tematem tabu sponsor i partner forum dla niepełnosprawnych zaprasza erotyczne forum dla niepełnosprawnych

www.pelnosprawni.xaa.pl serdecznie zapraszam jako moderator i osoba niepełnosprawna

Dyskretnie upominam za reklamę

Czemu masz nick "zaszczaniec"? Ja nie wstydzę się mowić o seksie, jestem jeszcze dziewicą ale mam swoje pragnienia.

Opowiedz nam o nich jeśli chcesz Magdo

Tak jak pisałam, nie wstydzę się tego.. przecież jestem kobietą, mam swoje potrzeby, niemal codziennie choć nie chorobliwie, myśle o seksie, o namiętności itd. a że nie mam stałego partnera a z przypadkowymi do łóżka bym nie poszła, to muszę radzic sobie sama i powiem Wam, że znam siebie i znam kobiety, każda tu choć nie ma odwagi się przyznać, mniej lub więcej ale masturbuje się, co w tym złego? Ja także to robię.

A niech mnie! Brawo za odwagę. Więc... JA TAKŻE TO ROBIĘ.

A jakie są Wasz czysto fizyczne ograniczenia w związku z seksem? Czy doskwierają Wam?

Seks bez zobowiązań to tymczasowa, łatwa próba zastąpienia tego co naprawdę chcielibyśmy osiągnąć, co chcielibyśmy stworzyć. Krótko? Konkretnie? Mówię: "NIE" Ludzie popadają w takie przelotne znajomości, bo nie potrafią utrzymać nad sobą kontroli, nie potrafią być wiernym nie tylko wobec osoby, która jest, była w ich życiu, ale także i przede wszystkim nie potrafią być wiernym własnym wartościom, ideą. XXI wiek to nie romantyzm wiem, ale sprzedając siebie, nie szanując swojego ciała, intymności w takim seksie bez zobowiązań tracimy więcej, niż warta jest warta chwila przyjemności.
Więc co... może nie wszystko za wszelką cenę? hmm?

Niepełnosprawnemu człowiekowi ciężko będzie znaleźć "normalnego" partnera. Ludzki mózg zakodowany jest tak, aby brać dla siebie najlepszy kąsek.
Ja przez długi czas nie dopuszczałem myśli, że mógłbym być z niepełnosprawną kobietą, szukałem pięknej, zgrabnej szatynki z długimi włosami. Niestety żadna "zdrowa" dziewczyna nigdy nie widziała we mnie potencjalnego partnera, zawsze byłem tylko kolegą, znajomym ze szkoły. Pamiętam jeszcze sytuację, kiedy 19-letni kumpel z klasy nigdy nie miał dziewczyny, wszyscy uważali to za coś dziwnego. Zastanawiali się nad jego orientacją seksualną.
Nikt jednak nie uważał mojej sytuacji za dziwnej, po prostu ja od razu byłem skreślony. Jestem niepełnosprawny, dlatego to, że jestem sam jest najzupełniej normalne.
Teraz wiem, że miałem problemy z zaakceptowaniem siebie, mojej "inności". Od jakiegoś czasu szukam partnerki z własnego środowiska. Chcę pokochać i być kochanym.
Seks bez zobowiązań pozwoli zapomnieć tylko na chwilę o bólu, jaki towarzyszy nam z powodu braku bliskiej osoby. To żadne rozwiązanie.

Niepełnosprawnemu człowiekowi ciężko będzie znaleźć "normalnego" partnera. Ludzki mózg zakodowany jest tak, aby brać dla siebie najlepszy kąsek.
Ja przez długi czas nie dopuszczałem myśli, że mógłbym być z niepełnosprawną kobietą, szukałem pięknej, zgrabnej szatynki z długimi włosami. Niestety żadna "zdrowa" dziewczyna nigdy nie widziała we mnie potencjalnego partnera, zawsze byłem tylko kolegą, znajomym ze szkoły. Pamiętam jeszcze sytuację, kiedy 19-letni kumpel z klasy nigdy nie miał dziewczyny, wszyscy uważali to za coś dziwnego. Zastanawiali się nad jego orientacją seksualną.
Nikt jednak nie uważał mojej sytuacji za dziwnej, po prostu ja od razu byłem skreślony. Jestem niepełnosprawny, dlatego to, że jestem sam jest najzupełniej normalne.
Teraz wiem, że miałem problemy z zaakceptowaniem siebie, mojej "inności". Od jakiegoś czasu szukam partnerki z własnego środowiska. Chcę pokochać i być kochanym.

Mądre słowa, ludzie niepełnosprawni uważani są za aseksualnych... to przykre i w niczym nam nie pomaga.