Randki dla osób niepełnosprawnych. Portal randkowy

ja idę ten cholerny kran naprawić.

Chodź Aniu chociaż ty na kawkę i ciacho bo Aniołek się wymiksował kranem pewnie nie ma chęci na kawę.

Ale ja mam kawę i nawet zdechłe frytki też mam ale kran do naprawienia też mam niestety.

No ale tak grzecznościowo to mógłbyś się raz dla nas poświęcić.

Dokładnie Popieram, a kawa i ciacho w miłym towarzystwie to jest to !!!

Ok jak ten durny kran przykręce ino mi się uszczelki zasiały.

Noooo i w końcu przekonałyśmy Aniołka Uległ dwóm diablicom

E tam Aniu ty chyba sama siebie nie doceniasz bo ja sądzę,że do diablicy to tobie daleko.Ktoś kto tak pięknie promiennie się uśmiecha nie może być diablicą.

Dzięki Geniu za miłe słowa, ale wiesz jak to jest, cicha woda brzegi rwie

A nawet mi warzywniak jakieś ciasto przy niósł dzisiaj ha ha ha ale pierw kran i idę do tego kranu bo nie dojde.

Ja tam podchodzę tak raczej do ludzi zakładając,że ogólnie nie ma ludzi złych a może raczej zagubieni i oczywiście nie myślę tu o jakiś wyrzutkach społecznych typu kryminaliści,mordercy chociaż to pewnie też można wytłumaczyć jakimiś zaburzeniami w głowie.A co do ciebie to z całą pewnością się uśmiechasz jak piszesz,że cicha woda.

Masz rację Geniu, są wyjątki ale tak na prawdę jest wielu dobrych ludzi na tym świecie A ja no cóż, święta nie jestem ale w gruncie rzeczy grzeczna ze mnie dziewczynka A za uszami każdy coś tam ma

Pewnie,że tak ale wiesz wystarczy spojrzeć na człowieka nawet na zdjęcie a już można coś powiedzieć i za dużo się nie myląc..Takich świętych to raczej nie ma,że nigdy nic bo zawsze jest jakiś moment w życiu,że nerwy ci puszczą ale jak człowiek z gruntu spokojny to wszystko jest do opanowania.

Ja tam do takich bardzo spokojnych nie należę, ale tak jak mówisz i tym spokojnym czasami nerwy puszczają

A ja tam siła spokoju ale krzywdzić się nie pozwolę i to obojętnie komu.Za dużo mnie złego spotkało i musiałam nauczyć się walczyć o swoje.

Życie każdego uczy, ja też kiedyś byłam trąbą a teraz nie dam sobie w kaszę dmuchać

A no właśnie masz rację,że życie uczy każdego i wszystkiego.Ja jako młoda dziewczyna jeszcze jak tylko zaczynałam pracę musiałam od razu założyć grubą skórę bo trafiłam na taką ekipę,że nie było innego wyjścia albo się dostosować albo rzucić pracę i wybrałam to pierwsze a zamiast się czerwienić z niewybrednych docinków moich kolegów to zaczęłam pyskować i zobaczyli,że niestety nie wygrają.

No i dobrze pokazałaś im gdzie raki zimują

No kiedyś nie było tyle pracy co teraz a pracownia w porównaniu do dzisiejszych warunków to tak jak cep do kombajnu no i zbierało się pięciu facetów i można sobie wyobrazić rozmowę w celu zawstydzenia młodej a tu dupa nic nie wychodziło z pognębienia młodej bo za pyskata.

No i musieli podkulić ogony, nie spodziewali się ,że przyszła dziewczynka z charakterem