Randki dla osób niepełnosprawnych. Portal randkowy

Serwis Randkowy, Niepełnosprawni: Co rozumiecie pod hasłem tolerancjo wobec niepełnosprawnych? Gdzie dla Was ona się kończy?

tolerancja to jest inaczej akceptacja takiej osoby niepelnosprawnej jaka ona jest naprawde, czyli ze wszystkimi jej zaletami i wadami

Uważam, że obecnie słowo: "tolerancja" jest nadużywane. Staje się przepustką do podziału ludzi na lepszych i gorszych. Ja przede wszystkim słowo TOLERANCJA wiązałabym z szacunkiem do drugiego człowieka, bez względu na stopień jego niepełnosprawności. A kończy się ona tam, gdzie zanika godność. Gdzie wartość człowieka przestaje mieć znaczenie.

Zgadzam sie z koleżanka Anią.Dziś mamy takie czasy kiedy to słowo nie jest nie tylko naduzywane,ale i tez naginane i sprowadzane do innej rangi niz tak naprawde ono powinno byc.Wszyscy pamietamy zapewne z literatury czasu wojny i okupacji kiedy to panowal wszechobecny totalitaryzm narzucony nam przez niemieckiego okupanta.Tam tez wlasnie istnialo cos takie jak TOLERANCJA tylko w innym tego slowa znaczeniu tym gorszym zdeformowanym.Tak naprawde tolerancja powinna wiązac sie jak juz wczesniej napisałem z pełna i całkowita akceptacją tego jaki jest swiat i ludzie w nim zyjacy, czyli ze wszystkimi jego wadami i zaletami oraz niedoskonalosciami i niedociagnieciami jak rowniez z sukcesami osiagnieciami szeroko rozumianymi i t.p. bo ten świat tworzymy równierz i my osoby niepełnosprawne,chore a czesto i niejednokrotnie i kalekie.My tez potrzebujemy tolerancji i zewnetrznej akceptacji ze strony innych osob bo chcemy czuc sie inaczej niz dotychczas chcemy byc inaczej traktowani niz dotychczas i choc przez jakis czas doswiadczyc te4go co jest zdaje sie oczywiste i normalne bo przecierz mamy do tego pelne prawo tak jak i osoby zdrowe.

Czy ludzie pełnosprawni przepuszczają Was na kasach pierwszeństwa w supermarketach?

nie zawsze, ale często

tylko czy to jest tolerancja?, ja bardziej cenie szacunek niż puste gesty...

Może jedno nie wyklucza drugiego, mam na myśli tolerancję, jako szacunek, który weryfikowany jest w codziennych sytuacjach, takich jak ustąpienie pierwszeństwa w autobusie, w supermarkecie itp. To są małe gesty, w Polsce jeszcze różnie respektowane, ale nie powinniśmy odbierać im znaczeń. "Ci" z drugiej strony muszą się jeszcze wiele nauczyć, a zmobilizować "Ich" można Naszą wdzięcznością, wyrażoną słowem:"Dziękuję". Bo Ci co czynią dobro wobec Nas, pokazują, że nie zapominają- nawet gdzieś, w pewnej kolejce.

rozumiem, zawsze dziękuje w takich sytuacjach, bardziej miałam na myśli taką tolerancję w mniej oczywistych sytuacjach na codzień

Jeśli w Polsce jest w ogóle tolerancja to jedynie taka dawkowana, niepełnosprawni może i nie są opluwani ale granica tego jak się ich odróżnia od zdrowych, jest w dalszym ciągu.

Może w człowieku tkwi niespełniony mit dążenia do doskonałości? Człowiek – złamany, zepsuty, niepełny, uszczerbiony, budzi odrazę, gniew, nieumiejętność akceptacji go, jako pełnoprawnego obywatela ŻYCIA. Potrzebujemy autorytetów, wzorców, a w uschematyzowanych głowach „Ludzika", tkwi przekonanie, że człowiek niepełnosprawny, nie posiada siły, bo niby gdzie w mechanicznym dżojstiku od wózka? Nie posiada też należytej wiedzy, wrodzonej inteligencji, no bo gdzieś pod tą często „oryginalną" kopułą miałby kryć się skarb naszej nauki? Tolerancja jest próbą zerwania z przekonaniem o możliwości zdobycia ideału na ziemi. Nie potrafimy tego, toteż ten wyścig ciągle trwa…

Może właśnie przeraża co nie których ogrom inteligencji w osobie przemierzającej te same chodniki co oni ale za pomocą dżojstika lub to, że ktoś ogólnie mniej sprawny wykonuje jakąś czynność lepiej niż oni?

ja myśle że to nie inteligencja ich przeraża tylko myśl, że w jednej chwili ich dążenie do doskonalości mogą być zaprzepaszczone i okażą sie bez znaczenia

A jak sądzicie, co my, niepełnosprawni, możemy zrobić aby z tą tolerancją było lepiej?

napewno wyjść z domó i przestać gadać tylko na forach i portalach jak to nam źle i ciężko. ja nie mam z tym problemów mnie jest obojętnie czy ktoś jest zdrowy czy nie jeśki jest człowiekiem to mnie nic nie rusza. znacznie gorzej jest w drugą stronę ze względu na mój charakter większość ma niestety ogromne problemy ale raczej nie ze mną a z moją bezpośredniością

Im więcej opowiemy o sobie i swoich odważnych możliwościach tym lepiej dla nas w tej kwestii

pisałem już wcześniej że od pewnego czasu częściej siedzę na portalu takim ogólnym dla wszystkich i jak to na portalach bywa ludzie są różni. miałem tam starcie dość ostre z niby kimś normalnym mająym siebie za osobę zdrową. no cuż chyba nie całkiem ale nie ma co się z rażać jedną tempom istotkom. naprawdę warto czasem coś zmienić i przełamać stereotypy. zamykanie się w sobie i ograniczanie samych siebie napewno da nam depresję ale nic po nad to.