Randki dla osób niepełnosprawnych. Portal randkowy

Witajcie.
Dzis bardzo pozytywnie.
Nie wiem tak naprawde od czego zaczac...chce podzielic sie z Wami moja historia.Jestem osoba sprawna,konto zalozylam dawno temu (z ciekawości-wtedy)i...wrocilam tu po latach,bez nadziei,w pewien zalosny dzien zycia,jakie wtedy prowadzilam. Dnia 1 stycznia poznalam tu osobe z ktora po dzis dzien sie nie rozstaje.Naprawde nie sadzilam ze spotkam tu tak wyjatkowego mezczyzne. Pomimo dzielacych nas roznic,wieku,sprawnosci i kilometrow(ponad 400km!)-polaczylo nas wspolne zrozumienie.Odmieniles moje samotne i smutne życie,dzięki Tobie każdy dzień ma sens.Dajesz mi siłe by walczyć z przeciwnościami,mimo iż Ty cale zycie borykasz sie z wiekszymi.Jesli to czytasz Grzegorz,to dziekuje ze jestes i badz zawsze,jestem dla Ciebie. Wam chcialabym zyczyc byście tak jak ja odnalezli swoje szczescie,tu...czy tam gdzie ono na Was czeka.Chcialabym wam dodać wiary że to możliwe...naprawde. To moje oficjalne pozegnanie z portalem,ja juz znalazlam tutaj to czego szukam i spełniłam moje najwieksze marzenie.Tego samego Wam życze,ba życze Wam nawet lepiej.Żegnam i miłego wieczoru.Grzegorz,jesteś najważniejszy.Uwielbiam Cię. <3

Milosc na odleglosc? I starszy facet?No to powodzenia

Milosc na odleglosc? I starszy facet?No to powodzenia

Tomi masz rację ja też to źle widzę i nie wiem co w tym pozytywnego bo widzę same minusy z takiej miłości do której trzeba jechać 400 km.

czyli warto wierzyć w miłość! nawet jeśli trzeba jechać 400 km to przecież można do siebie pisać

Nio i wielce mi halo bo starszy i jechać trzeba mówiłem że warto tylko co po niektóre panienki w pampersach powinny sobie swoje wymagania w gupe wsadzić i zacząć szukać człowieka a nie księciunia.

Mysle ze odleglosc jest sprawa przejsciowa ;) Mimo to wiele,miesiecy mieszkalismy juz razem 400km to duzo i NIC,kilka godzin jazdy. Uwazam ze nie warto zwracac uwagi na przeciwnosci,ale na to jakie ta osoba ma zalety.

O właśnie myślę że ci którzy tak krytykują sami powinni się dobrze zastanowić bo nie wiadomo jaki człowiek i z kąt stanie nam na przeciw w naszym życiu a odległość? Halo pociągi i autobusy jeszcze istnieją to nie mars. Miałem to już tak zostawić ale jednak nie i powiem wam że jeżeli widzicie wszędzie same bariery zaczynając od innych a na was samych kończąc to po zbierajcie się szybko i pora do co najmniej do psychologa a kto wie czy i psychiatra by się wam nie przydał.

Aniołku bez obrazy ale uważam,że całkiem niesłusznie wysyłasz nas do psychiatry a w ogóle nie bierzesz pod uwagę ludzi dla których te bariery jednak istnieją i nie wiem jak ty sam niepełnosprawny a w taki ubliżający sposób traktujesz innych i w dodatku tu się wpisała osoba pełnosprawna i tak w jej przypadku rzeczywiście barier nie ma ale już np.dla mnie jechać 400 km to tak jak się powiesić.Dobrze mówić jak się ma sprawne nogi to wtedy jest zupełnie inaczej ale niestety nie wszyscy są sprawni ruchowo.Dla mnie jeszcze 5 lat wstecz też odległość nie miała znaczenia bo jeździłam znacznie dalej bo 650 km i nawet wyszłam za niego za mąż ale niestety teraz jak to się mówi dziesiątego przestrzegę przed miłością na odległość bo trzeba robić tak jak w powiedzeniu,że kraść to daleko ale żony szukać blisko.I trochę zrozumienia dla tych mniej sprawnych ruchowo.

Ja Poznałem moją żonę przez internet i dzieliła nas odległość 600 km nie przeszkadzało nam to w zupełności niestety z perspektywy czasu na dobre mi to nie wyszło ale to już inna bajka.

Ja Poznałem moją żonę przez internet i dzieliła nas odległość 600 km nie przeszkadzało nam to w zupełności niestety z perspektywy czasu na dobre mi to nie wyszło ale to już inna bajka.

A z jakiej okazji zrozumienia? czegoś tu nie rozumiem bo skoro ktoś patrzy po sobie i mierzy wszystkich tak jak siebie samego to przepraszam ale do psychiatry. Może i jedna osoba mieć problemy z poruszaniem się ale ta druga wcale takich problemów mieć nie musi i szafa gra. Skoro ktoś uważa że skoro on sam nie da rady jechać to i druga osoba też nie da rady no to przepraszam ale do lekarza.

To w takim razie jakiego lekarza proponujesz bo ja np.poruszam się bardzo słabo a poznałam pana bez nogi i co sądzisz,że psychiatra pomoże tak?Nie możesz mierzyć wszystkich swoją miarką.

Tutaj masz racje Aniołek musi być w tym jakaś równowaga jedna osoba musi być sprawniejsza od drugiej to wtedy jest ok to tak jakby niewidomy niewidomego przez jezdnię przeprowadzał.

Właśnie za nim się dalej po rozpędzacie i po wypaszczacie na mnie to trzeba wziąć ten skromny fakt pod uwagę że dla mnie ta ukochana już chyba odległość to nie żaden problem. Ktoś może mieć problemy z poruszaniem się a inny będzie śmigał jak szalony to co już nie mają prawa spróbować? bo odległość? ŻAŁOSNE

Jasne że każdy może próbować jeśli tylko czuje się na siłach.

I o to właśnie chodzi nie mierz innych swoją miarą bo nas już i tak z mierzyli tworząc trzy stopnie niepełnosprawności a na ile nas stać to wiemy my sami za to nie mamy bladego pojęcia na ile może być stać innych z nas choć będą mieli ten sam stopień niepełnosprawności.

Psycholog i psychiatra nie potrzebny zostawmy ich bardziej potrzebującym. Rozsądnie myśląc to odległość dla osoby niepełnosprawnej ruchowo jest problemem . Osobiście 2 razy próbowałam na odległość i nic z tego nie wyszło. Oprócz odległości był problemem jeszcze co z pracą mieszkaniem ,rodziną. Żeby być razem mieszkając kilkaset kilometrów od siebie to wszystko trzeba połapać, bardzo kochać i być pewnym tej drugiej osoby. Czyli Meg rozumie że macie plany na poważny związek to wszystkiego najlepszego i oby byliście razem do końca życia.

Odleglosc to kit.Sa pociagi,autobusy.Ale bardziej chodzi mi o roznice wieku.Tez to przerabialem.Poczatki sa mile ale pozniej dostrzegasz roznice.Jak to jest do 10 lat to ok.Ale powyzej to daje sie odczuc ze kobieta z wiekiem pieknieje a facet ...

Wiek to myślę indywidualna sprawa bo nie da się ukryć ani facet ani kobieta nie będą wiecznie piękni i młodzi zostaną tylko charakter i umiejętności ale reszta jest ulotna.